تحلیل یاتاقان های ژورنال هیدرودینامیکی روان کاری شده با سیّال میکروپُلار، در حالت ناهمراستایی محور

در سال های اخیر جهت بهبود بخشیدن عملکرد یاتاقان ها، از روان کارهای غیرنیوتنی میکروپلار ، که با اضافه نمودن مواد افزودنی به روغن های معمولی به دست می آیند، به طور گسترده استفاده می شود. هدف از این پایان نامه استفاده از تئوری روان کاری میکروپلار در بررسی عملکرد استاتیکی ژورنال بیرینگ های هیدرودینامیکی غیرمدوّر و ناهم راستا می باشد. یاتاقان های غیرمدوّر مورد مطالعه عبارتند از: یاتاقان های دو لُب و سه لُب، که کاربرد وسیعی در صنعت دارند. بدین منظور با استفاده از یک روش اجزاء محدود میدان فشار ایجاد شده در فضای لقی به وسیله حل معادله ی رینولدز اصلاح شده بر اساس تئوری سیّال میکروپلار محاسبه می شود. با استفاده از فشار حاصل پارامترهای عملکرد استاتیکی یاتاقان ها از قبیل ظرفیّت حمل بار، زاویه مشخصه، ضریب اصطکاک، و نشتی انتهایی برحسب نسبت خروج از مرکزی، درجه ناهم راستایی و پارامترهای سیّال میکروپلار، مورد بررسی قرار می گیرند. نتایج به دست آمده حاکی از آن می باشند که یاتاقان مدوّر در مقایسه با یاتاقان غیرمدوّر، دارای ظرفیّت حمل بار بیشتر بوده و ضریب اصطکاک آن کمتر می باشد. همچنین مشاهده می شود که اثرات ناهم راستایی بر عملکرد یاتاقان غیرمدوّر سه لُب، در مقایسه با یاتاقان غیرمدوّر دو لُب بیشتر است. نتایج حاصل همچنین نشان می دهند که استفاده از سیّال میکروپلار در مقایسه با سیّال نیوتنی باعث بهبود عملکرد استاتیکی یاتاقان ها می شود، و ممان ناهم راستایی برای سیّال میکروپلار بیشتر از سیّال نیوتنی است. با افزایش عدد کوپلینگ ، این اثرات از شدت بیشتری برخوردار خواهند بود. این نتایج، به پیکربندی و هندسه یاتاقان نیز وابسته است. نتایج این بررسی می تواند در انتخاب بهینه و طراحی این نوع از سیستم یاتاقان ها نقش بسزایی داشته باشد.